کتابخانه شهید مطهری، دری گشوده به روی کتابخوانها 
عرفان بعد از سقوط در کال تصمیم گرفت کشتیگیر شود 
رزمی کار محله فاطمیه، عاشق وبلاگ‌نویسی است
هرجور که حساب کنی، دست‌کم برای آدم‌های معمولی با توان و انرژی معمولی -مانند من- ۲۴ ساعت در شبانه‌روز فرصت کمی برای این همه فعالیت است! باوجوداین، استادناصر طاهری ورزشکار باسابقه محله فاطمیه مشهد کسی است که ظاهراً شبانه‌روزش زمانی بیشتر از ۲۴ ساعت را دربرمی‌گیرد و در زمینه‌های گوناگونی فعال است!
او که درسال ۱۳۵۲ به‌دنیا آمده، تا امروز ۱۱ رشته ورزشی را در هیئت رزمی‌کار و مربی تجربه کرده و دارای کمربند مشکی دان‌سه کیوکوشین، مشکی دان‌سه آیکیدو، مشکی دان‌چهار کیک‌بوکسینگ، مشکی دان‌پنج فول‌کنتاکت، مشکی دان‌پنج فول‌کونگ‌فو، مشکی دان‌پنج شین‌ذن‌کاراته و... است. البته منظور ما از به‌کار بردن تعبیر «این‌همه فعالیت» فقط ورزش‌های یادشده نیست و موارد دیگری را هم شامل می‌شود که برای آگاهی از آن لازم است ادامه این مطلب را بخوانید.
سه‌دهه رزمی!
ورودش به ورزش در هشت‌سالگی او رقم می‌خورد، اما نه با ورزش‌های رزمی. خودش می‌گوید: آن زمان آموزشگاه‌های ورزشی مدارس به‌راه افتاده بود و من هم در کلاس‌های کشتی آن که خیلی موردعلاقه‌ام بود، شرکت کردم.هم‌زمان در باشگاه ژیمناستیک هم ثبت‌نام کردم و در آن کلاس‌ها حضور یافتم.
یک‌سالی که گذشت دیدم این رشته‌ها چیزی نیست که مرا راضی کند؛ بنابراین بعداز اینکه یکی از هم‌شاگردی‌هایم مرا با کیوکوشین کاراته آشنا کرد، به این رشته رزمی روی آوردم.طاهری رشته جدیدش را دوست دارد و سال‌ها آن را دنبال می‌کند تا اینکه موفق می‌شود نخستین قهرمانی استانی‌اش را در سال ۶۵ به‌دست بیاورد: آن سال میان ۷۲ نفر اول شدم و این کار راحتی نبود.
در آن زمان ورزش رزمی مثل حالا سبک‌های متعدد نداشت که هرکس بتواند به‌آسانی قهرمان یک سبک شود.او که دیگر فهمیده در ورزش رزمی می‌تواند آدم موفقی باشد، رشته‌های گوناگونی، چون کیوکوشین، آیکیدو و کیک‌بوکسینگ را می‌آزماید و تا مراتب بالا ادامه می‌دهد و حتی بنیان‌گذار و رئیس سبک کونگ‌فو سوپرفایتینگ در کشور می‌شود.
می‌گوید: سال ۶۹ نخستین قهرمانی کشوری‌ام را که در رشته کیوکوشین بود، به‌دست آوردم. پس از آن بار‌ها در رشته‌های گوناگون توانستم قهرمان شوم که در مجموع پنج‌بار در کشور و هشت‌بارش هم در سطح استان بود.
مسافر توکیو
رزمی‌کار باسابقه محله ما حالا تجربه‌های سه‌دهه فعالیت ورزشی‌اش را در باشگاهش در خیابان گاز در اختیار هنرجویان و علاقه‌مندان می‌گذارد؛ ناگفته نماند که او در این سال‌ها عنوان مربی بین‌المللی دو رشته دای‌دوجوکو کاراته –که دوره نظری سه‌روزه آن را در توکیو گذرانده- و شین‌ذن کاراته را هم به کارنامه‌اش افزوده و در این دومی داور بین‌المللی نیز هست.
بسیاری از هنرجویانم در سطح کشور مربی‌اند یا در سبک‌های آزاد، عضو تیم ملی هستند
او عنوان می‌کند: در عرصه باشگاه‌داری ۱۴ سال متوالی شاگردانم را قهرمان استان کرده‌ام و سه‌دوره هم نایب‌قهرمان باشگاه‌های کشور. همچنین بسیاری از هنرجویانم در سطح کشور مربی‌اند یا در سبک‌های آزاد، عضو تیم ملی هستند.
مستقل با آمدم
این هفته در صفحه «داخل گود» می‌خواهیم به ابعاد دیگر زندگی یک ورزشکار –که شاید ربطی به ورزش نداشته باشد نیز بپردازیم؛ مواردی که به باور نگارنده این سطور، یک آدم معمولی برای انجام همه آن‌ها وقت کم می‌آورد.
رزمی‌کار باتجربه محله فاطمیه، در کنار ورزش، از کودکی با پدرش به سرکار می‌رفته و در ضمن درسش را هم می‌خوانده است. خودش می‌گوید: برای پدرم تعطیلی معنا نداشت و روز جمعه هم اگر بود مرا با خودش به سر کار می‌برد؛ معتقد بود باید روی پای خودم بایستم و آدمی مستقل بار بیایم. من علاقه‌ای به کار بنّایی نداشتم و سعی می‌کردم درسم را بخوانم تا مجبور نشوم به آن تن بدهم. این بود که وارد دانشگاه شدم و در رشته سرامیک مدرک کارشناسی از دانشگاه آزاد یزد گرفتم.
دعا برای کودک شرور!
البته این‌گونه هم نبوده که او از اول بچه‌ای درس‌خوان و سربه‌زیر باشد؛ قامت ورزشکاری‌اش در نوجوانی کار دستش می‌داده و با هم‌سن‌وسال‌هایش درگیر می‌شده است، گاهی هم شیطنت‌های دیگری مثل رفتن به سینما به‌جای مدرسه و پنچر کردن چهار چرخ خودروی آموزگار و شکستن شیشه خانه مردم از او سر می‌زده است. اما دعای پدر باعث می‌شود ناصر نوجوان به خود بیاید و زندگی را جدی بگیرد.
تبلیغ، واقعی و مجازی نمی‌شناسد!
یکی از فعالیت‌ها و دلبستگی‌های طاهری وبلاگ‌نویسی است؛ کاری که البته محدود به تارنگارهای ورزشی نمی‌شود. رزمی‌کار محله ما به موضوعات مربوط به تغذیه علاقه‌مند است و دانسته‌ها و نتیجه مطالعاتش را در این زمینه از طریق فضای مجازی در اختیار علاقه‌مندان می‌گذارد. او همچنین درباره چهارده‌معصوم(ع) و موضوعات مذهبی وبلاگ‌هایی را راه‌اندازی کرده است: سرم درد می‌کند برای تبلیغ مذهبم و در فضای مجازی درباره ائمه(ع)، ظهور، حجاب و... می‌نویسم. گاه با مذاهب دیگر در فضای مجازی مناظره می‌کنم.
مناظره چیزی نیست که طاهری آن را فقط در اینترنت دنبال کند، او گاه در سفرهای کاری‌اش به شهرهای دیگر با مخالفان تشیع به بحث می‌نشیند: چندسالی را در حوزه درس خوانده‌ام و این باعث شده چیزهایی در حوزه مسائل اعتقادی بدانم، این است که گاهی با مخالفان مناظره می‌کنم و تا طرف را مجاب نکنم، کوتاه نمی‌آیم. پیش آمده که در یکی از شهرهای مرزی همراه با شاگردم مهمان یکی از آن افراد بودم؛ بحث بالا گرفت تا جایی که او باوجود لجاجتش تعابیری محترمانه درباره حضرت علی(ع) به‌کار برد.
یکی از فعالیت‌ها و دلبستگی‌های طاهری وبلاگ‌نویسی است و درباره موضوعات مذهبی، تغذیه و ورزش مطلب می‌نویسد
می‌پرسم که آیا هیچ شده که مناظره به برخوردهای شدیدتر بکشد که به شوخی می‌گوید: تنها ربط ورزش‌های رزمی به مناظره این است که طرف مقابلت که نمی‌تواند جوابت را بدهد، وقتی ببیند رزمی‌کاری با تو برخورد فیزیکی نمی‌کند!
مباحثه در خانه
او که مداح اهل‌بیت (ع) و قاری و مدرّس قرآن نیز هست، می‌گوید: از سال ۷۰ مربی قرآنم دکتر موسوی به من اجازه سخنرانی در مجالس را داد و در کنار آن در جلسات قرآن هم حضور دارم. در خانه هم توجه به مباحثات مذهبی و قرآن را جدی گرفته‌ام؛ خدا به من دو دختر داده که یکی اول دبیرستان و دیگری سوم دبستان است؛ دختر بزرگم سه‌سال است در مسابقات حفظ جزء سی‌ام قرآن، نفر اول مشهد می‌شود و برای اینکه بهتر بتواند از اعتقاداتش دفاع کند، با او هم مباحثات مذهبی می‌کنم.
طاهری زمان زیادی از شبانه‌روزش را صرف ورزش و وبلاگ‌نویسی و جلسات مذهبی می‌کند و علاوه بر اینها در شرکت ساختمانی‌اش برای تامین هزینه‌های زندگی خود و خانواده‌اش تلاش می‌کند. او همچنین تجربیاتی را که در زمینه وبلاگ‌نویسی به دست آورده، در اختیار دیگران می‌گذارد تا از آشنایانش وبلاگ‌نویس‌هایی ماهر و حرفه‌ای بسازد که احتمالاً تا ساعت سه بعداز نیمه‌شب در فضای مجازی از قرآن و مذهب و تغذیه و البته ورزش‌های رزمی می‌گویند؛ همان کاری که برای آدم‌هایی با توان و انرژی معمولی که کار‌های روزمره دیگری هم دارند، تصورشدنی نیست!
*این گزارش یکشنبه، ۲۴ دی ۹۱ در شماره ۳۸ شهرآرامحله منطقه ۳ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
